senna,
je was mijn lieve meisje,
gewoon een klein lotto prijsje...
de eerste week in elkaars leven,
de tweede dag begon je ineens te beven...
je werd zo ziek mijn arme meid,
en na 4 dagen vond god het jou tijd...
jij was mijn wijze les die iedereen moet leren,
houden van en loslaten, en toch blijft het je deren...
om zonder jou te moeten leven dat is niet fijn,
ik zie je nog liggen, je was nog zo klein...
voor jou is het beter dat je gaat,
maar blijf altijd bij me, het gevoel dat je naast me staat...
ik heb je laten gaan, gewoon omdat je leed,
het deed mij wel pijn, en ik wil dat je nooit vergeet...
ik heb van je gehouden, in je korte leven en je dood,
ik hou nog steeds van je, maar jou kleur blijft rood...
de kleur van de liefde, ik zal je nooit vergeten,
ik kijk nu na je foto, ik zal alleen nooit weten...
hoe het leven met jou zou zijn geweest,
misschien ook wel een feest...
ik denk aan de momenten, al waren ze zo kort,
mijn kleine engel, ik hoop dat jij daarboven ook gelukkig word...