Stil, leeg, afgezonderd
Als de kinderen naar bed toe zijn
De televisie zachtjes aan, als metgezel
Om iets minder helemaal alleen te zijn
Als het huis weer netjes is opgeruimd
De telefoon in hand, klaar om voor je op te nemen
Het telefoontje waar je toch weer aan verzuimd
Stil, leeg, afgezonderd
Zappend met de remote control
Wachtend op jouw voor het avondeten
Luister ik naar mijn maag, het gegrol
Met een zoveelste chocoladereep
Vervanging voor affectie die verdwenen is
Trek ik stilletjes aan een laatste streep
Stil, leeg, afgezonderd
Vanuit mijn bed kijk ik naar het plafond
Denkend hoe je weer thuis zal komen
Mijn hand, om te voelen aan die wond
Uren later val ik huilend in slaap
Tot die walm van alcohol de kamer binnensluipt
Ik terug wakker, omdat je wil dat ik je opraap
Stil, leeg, afgezonderd
Mijn hart wordt het nu stilaan moe
Warmte, liefde, genegenheid, bijna uitgeput
Ik wil niet meer, de deur gaat toe
Jij hebt me me nu maar al te vaak afgezonderd
Mij verwaarloosd, voor de drank gekozen
Mijn hart, nu, stil, leeg en van jou afgezonderd
the moon: | Vrijdag, oktober 12, 2007 16:59 |
oh,deze vind ik erg mooi,heb hem twee keer gelezen,vind hem prachtig,spreek je snel weer op msn?:) moontje xxx |
|
Auteur: Freyer | ||
Gecontroleerd door: Innerchild | ||
Gepubliceerd op: 11 oktober 2007 | ||
Thema's: |