Eenzaam zitten in een hoekje…
Afgesloten van de mensen starend naar mijn vriendenboekje…
Aantal mensen die mijn pijn deden…
Die mijn terug lieten denken aan het verleden…
Eenzaam ik sluit mijn veder af…
Maar nu starend naar de ramen om mijn heen…
Het heden zal nooit meer worden zoals het was…
Ik ben nu helemaal alleen…
De laatste afscheid ik moet het doen…
Om te zeggen dat het nooit meer wordt zo als toen…
Op de brief de laatste woorden geschreven…
Niemand weet wat er in me schuilt…
Ze zien mijn lippen lachen maar niet dat mijn hart huilt…
Eenzaam en nog steeds roepend om hulp…
Niemand die het hoort het is te laat…
Met in mijn handen een tulp…
Loop ik naar mijn laatste rust plaats…