ik wil niet meer dromen
ik wil niet meer beloven
ik voel mezelf verdwijnen
overheerst door oude patronen
laat me leven zoals ik wil
ook al herken ik mezelf niet meer
het zal een lange zoektoch worden
vergeef me als ik het even niet probeer
aangeboden hulp niet altijd aangenomen
gedacht dat ik het wel alleen kon
maar nu het weg is, heb ik spijt
en woede, omdat het allemaal weer begon
ik verlies mijn grip, op mijzelf, op alles
huilen blijft over, in tijden van pijn
geef me alsjeblieft nog eventjes tijd
om mezelf te zoeken en te zijn
maar waar deze pijnlijke macht ook zijn mag
voor alles is een nieuw begin
en ook al blijven wonden van verdriet komen
geen excuses...
...ik win