gewoon gaan de mensen verder.
alsof er niks is gebeurt.
alsof jij niet bent weg gegaan.
langzaam valt er een traan.
die traan die de zelfde weg volgde als jou.
van je hoofd naar je voeten.
en hij valt enkel en alleen op de grond.
en niemand kijkt meer naar hem om.
je hebt slechts een herinnering.
van het leven met jou bestaan.
slechts een herinering , meer heb je er niet meer aan.
ter nagedachtenis aan priscilaa