blijdschap, verdriet
‘t is hoe je’t ziet
Opgewekt dan ineens alleen
Het leven is gemeen
Ik ben anders dan normaal
Als ik niet verander wordt het fataal
Doch kan ik niets doen
Ik zwijg en sta men tijd te verdoen
Terwijl ik praten wil hou ik me tegen
Ik kan geen verweer geven
Ik weet niet wat het is maar het is raak
Het staat schaak
Ik zit en kijk toe
Dan wordt ik moe
Dat wordt men uitvlucht
Maar t’is maar een gerucht
Ik weet wat er gebeurd
Ik weet dat het verscheurt
Ik weet dat ik iets doen moet en snel
Of ik zeg men vrienden vaarwel
Ik wordt slap
Ik ken geen grap
Wat anders zo snel kwam
Is nu gezwam
Het is net of ik niet kan praten
Iedereen heeft het in de gaten
Ze vragen wat er is met mij
Ik kan’t niet zeggen ik ben niet blij
Fantastisch vrienden heb ik
Het enigste wat ik hun gun is een aanblik
Er is niets dat ik kan doen
Aan dat vreemd gevoel