Hilly N: | Maandag, september 03, 2007 09:14 |
Mooi dat Zijn liefde jou draagt Sunset. Een troost. Lieve groet, Hilly |
|
H.J.: | Maandag, september 03, 2007 03:15 |
wat een schitterbaar troostrijk dicht. met een machtige laatste regel liefs en mijn bewondering H.J. |
|
honingbijtje: | Zondag, september 02, 2007 14:28 |
Dit is zo mooi. Je laatste zin bevat de waarde van het leven, je zal tot over einde worden gedragen. liefs honingbijtje |
|
conan: | Zondag, september 02, 2007 12:02 |
binnen-zelf en buiten-ik sterk tegen elkaar uitgespeeld , in dit gedicht vol heimwee naar hart en ziel liefs conan*** |
|
~~~eilahtan~~~: | Zondag, september 02, 2007 11:15 |
heb hier geen woorden voor zo bijzonder prachtig sunset knuf liefs nathie |
|
lonely 1: | Zondag, september 02, 2007 11:04 |
prachtig geschreven, liefs en knuffel, hilde |
|
switi lobi: | Zondag, september 02, 2007 10:54 |
Dit gedicht draagt vele antwoorden binnenin... (Ik ken de gevulde leegte maar al te goed lieve vriend... het directe lijfelijke gemis wordt daardoor gedragen) Met heel veel lieve knuffels uit Hoorn, dikke kus! Liefsliefs, switi lobi |
|
Annemieke van der Ven: | Zondag, september 02, 2007 10:30 |
Wat een prachtig gedicht... Liefs... |
|
Ludy: | Zondag, september 02, 2007 10:11 |
Hoe de mensheid als geheel het ervan af zal brengen, is ook voor mij een vraag. Maar individueel is het niet zo''n grote stap om het ik-wereldje te verlaten en met vreugde te delen. Vaak een kwestie van durf. Jij bent gesterkt door vertrouwen in je God. Voor anderen is er ook een remedie om zich over hun vrees heen te zetten en anderen tot zich toe te laten. Liefs, Ludy |
|
Windwhisper: | Zondag, september 02, 2007 09:12 |
Ontroerend Sunset Ingo, met een glimlach en een traan gelezen Liefs Cobie Goede morgen Kuzzz |
|
Klaes: | Zondag, september 02, 2007 09:07 |
veel vragen blijven in het leven onbeantwoorddelende poëzie groets/klaes |
|
Fari Sohi: | Zondag, september 02, 2007 08:55 |
Mooi en zuiver van woorden en sfeer. liefs, Fari |
|