je bent mijn lief en dagen vallen traag
zo zonder jou even te vertellen
een schouder als het nodig is
of in de nacht je telefoon te bellen
soms ben ik bang voor levenslust
als ik de nacht te donker zal vinden
tranen in het kussen opgevangen
zal jij me ooit echt aan je binden
daar zie ik straks weer
de trekken van je gelaat
slaak diep een zucht als
je éénmaal weer voor me staat
leven lijkt niet altijd wat het is
en dagen zijn verschrikkelijk sloom
een kus en dan ben ik weer thuis
in ‘t hart waar ik liever samen woon
Dirk Hermans: | Vrijdag, augustus 31, 2007 16:24 |
zeer gevoelig maar toch zo mooi neergezet | |
kerima ellouise: | Vrijdag, augustus 31, 2007 12:16 |
droef en intens...dit mooie gedicht met prachtige laatste strofe ! liefs kerima ellouise |
|
conan: | Vrijdag, augustus 31, 2007 11:42 |
mooi remie :-) liefs conan*** |
|
Annemieke van der Ven: | Vrijdag, augustus 31, 2007 10:02 |
Laatste strofe superrrrr... Liefs... |
|
Cora (ZIJ): | Vrijdag, augustus 31, 2007 08:43 |
Big hug! prachtig geschreven, |
|
Windwhisper: | Vrijdag, augustus 31, 2007 08:25 |
Ach lieverd toch...ik moet even slikken voel het pure van je denken en je voelen en het missen Liefs Cobie KUzzz |
|
honingbijtje: | Vrijdag, augustus 31, 2007 08:02 |
Pure liefde Remie. Gemis is een groot verdriet maar je hebt het hier zo mooi in gedicht gezet. Wens je heel veel sterkte toe. liefs honingbijtje |
|
K@trien: | Vrijdag, augustus 31, 2007 07:51 |
Droef mooi Remie ... zo verlangend naar ... twijfelende gedachten ... op zoek naar de ene schouder om er eventjes op uit te huilen en het strke gemis als die er niet is ! Ik stuur je een troostknuffeltje mee ! Liefs K@trien |
|
Auteur: remie | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 31 augustus 2007 | ||
Thema's: |