De woorden die we zeggen
De dingen die we doen
Alles voelt als een waas
Alles is zonder gevoel
De armen om je heen
De kusjes in je nek
Het doet niks meer met je
Het voelt haast vreemd
De tranen die stromen
De pijn die je voelt
Kan je niet meer aan
Alles blijft maar komen
Er is geen medicijn tegen
Je gaat rustig kapot
Alles is aan het beven
Je kan er uiteindelijk niet meer tegen
Elke gedachte doet je pijn
Alle herrineringen wil je vereten
Maar alles komt weer terug
Terwijl je wilt alles gewoon kwijt
Geen gevoel meer, geen gedachtes
Geen tranen die meer stromen
Maar die tijd moet nog komen
Nu wil je het liefst nog huilen en schreeuwen
Alles kapot maken
Alle herrineringen verwoesten
Je kan er gewoon niet meer over praten