de klokken luiden als vooroorlogs
alles is wederopgebouwd
alleen dat schelle licht
op de kasseien voor de Dom
blijft in mijn ogen steken
vertelt een nieuwe tijd
ik raak nooit meer de kazuifels kwijt
van versteende bisschoppen
die laveloos goed nieuws preken
elke stap vooruit
brengt mij in vergane eeuwen
ik proef de kersen
van bloed en regen
ooit komt een tijd
ooit komt een tijd
hoelang is het al
wrede?