Ik wil je alleen even laten weten, dat ik écht om je geef.
En dat als er iets gebeurt, ik echt met je mee leef.
Ik kan het niet helpen, dan dat ik me zorgen om je maak.
Want ik kan wel zeggen dat ik er voor je ben, maar dat hoor je denk ik al heel vaak.
Ik kan het niet goed beschrijven, Ik wil er echt voor je zijn, niet zoals de meeste anderen.
Omdat ik je leuk vind, niet als vrienden, maar écht leuk.
Misschien heb ik hier al die tijd op gewacht.
Niet zomaar iemand, maar een speciaal iemand waarmee ik kan lachen en auwehoeren,
maar ook over serieuze dingen kan praten, zoals pijn en verdriet.
Ik ben die persoon tegengekomen. En daarom ben ik zó blij.
Want dat speciale meisje, dat ben jíj.
Ik hoop dat jij niet degene bent, die mijn hart zal breken.
Ik zit nu in de knoop met mijn gevoelens.
Ik weet niet of ze nou goed of slecht zijn, die bedoelens.
Als je écht niks voor me voelt, zeg het dan.
Maar breek mijn hart niet.
Je weet dat je me alles kunt vertellen, ook dat.
Ik vind jou het eerlijkste meisje ter wereld, en nu is het tijd, om dat te bewijzen.
Hou je tóch niet van me, of val ik toch in de prijzen?
Je zei dat je me leuk vond, maar ik weet het niet, kwamen die woorden wel uit joúw mond?
Als dat zo is, zeg het dan.. maar gooi niet zomaar, mijn hart op de grond.
Ik kan alleen maar hopen.
Hopen, dat het goed af zal lopen.
Dit gedicht heb ik gemaakt toen ik even een dipje had.
Reacties zijn altijd welkom!(bij positieve reacties komt er meer!)