"Mijn wereld,jouw wereld...Onze wereld"
Als de wind ga ik er recht tegen in.
Als de zee drijf ik mee.
In een stroming van ontkenning,
zie ik jou...
Jij was alles wat ik haatte,
alles wat ik varafschuwde.
Jij bent de gene die m'n ogen open maakte
en mij de goede richting in duwde.
Hoe kan ik van je houden,als ik hun haatte.
Hoe kan ik hun haaten,als ik van jou hou.
Je neemt mij m'n wereld af en laat me
in de jouwe binnen.
Het vreemde is dat ik niet weg wil rennen
of m'n gevoel probeer te bedwingen.
Enerzijds ben ik vrij,
anderzijds toch alleen.
Ook al praat jij over "wij",
jij kwam in m'n leven en mijn wereld verdween.
Jij hebt nooit gekeken naar wie ik was,
maar kijk alleen naar wie ik ben.
Dat je alleen naar m'n heden kijkt zit me dwars,
ik zou ook willen dat je m'n schaduw kent.
1 gedachten en 1 lach,
dat was alles wat ik wilde.
Dat dit met jou zou gebeuren had ik nooit gedacht.
Alleen al omdat "wij" zoveel verschillen.