die vreet aan zekerheden
niemand die er raad mee weet
zelfs de wetenschap niet
zwijgend vergeet men
en schuift het ver van ons bedje
maar als het komt brengt
het een onmenselijke scheiding
maar het stelt mij wel een vraag
is dit het einde of niet
want als de dood het einde zou zijn
zou mijn sterven het karakter krijgen
van een totale verminking
zou het niet het einde zijn
dan zou mijn dood een
verbazingwekkende dimensie krijgen
Marousia: | Dinsdag, augustus 07, 2007 22:47 |
Heel erg mooi, ik ben enorm geraakt door dit gedicht, temeer omdat ik binnen een jaar twee keer op de rand gelegen heb van leven en dood. Heel aangrijpend dit. Maar er is meer na de dood, ben ik nu van overtuigd. Heel veel liefs van Marousia | |
Laurens Windig: | Dinsdag, augustus 07, 2007 08:30 |
Stel Klaes, dat men alles zou weten? Natuurlijk is het een groot gemis als een geliefde van je moet scheiden. Maar als er alleen maar ''Leven'' zou zijn hadden we nu al ontelbare reseve werelden moeten hebben en of als kippen moeten leven in elkaar geboetseerde legbatterijen:o)) ook dan hadden we allang bezweken, toch? Hier is ''geloven'' weer goed op van toepassing: ik geloof in liefde, je ziet het niet maar het is er wel. Groet, Laurens |
|
libel: | Maandag, augustus 06, 2007 22:26 |
Als je geloofd in leven na de dood is sterven idd een stuk makkelijker. Mooi gedicht! |
|
Will Hanssen: | Maandag, augustus 06, 2007 22:24 |
Het einde?....of het begin.... we weten het niet Klaes, het zal wel een mysterie blijven. Och, we hoeven ook niet alles te weten toch? Mooi door jou verwoord. Liefs, Will |
|
Ric Geedneth: | Maandag, augustus 06, 2007 21:59 |
Mooi Klaes, maar volgens mij is de dood wel menselijk. En einde of niet, dat is geloof of niet. Gr, R. |
|
Auteur: Klaes | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 06 augustus 2007 | ||
Thema's: |