Ze wouden je van me wegnemen. Ze hebben je weggenomen
In stille tranen zag ik je vertrekken. Ik wou dat je hier bij me bleef. Voor eeuwig. Met je vastgeklampte armen rondom me heen. Mijn ogen zagen rood van tranen van verdriet en pijn. Moest dit echt? Moest je echt weg?
Moet jij?
Moet jij nu alleen verder?
Moet ik hier achterblijven met een eeuwige traan?
Waarom moet ik mij vragen stellen, waarvan ik de antwoorden allemaal al weet.
Waarom moet ik tranen laten, als ik toch weet dat ik je niet meer terug zal zien?
Waarom moet ik denken aan een gelukkig einde..
Als ik weet dat het verdriet op je gelaat..
Vertelt dat ik je niet meer zie…
Nooit..
Nooit meer
Nooit is lang..
Nooit is eeuwig
Afscheid doet pijn.
Ik mis je..
Missen doet pijn.