ik bood je me hand
ik zei ik help je wel omhoog
pak me hand , pak me hand
maar jij besloot geen hulp te gebruiken
jij besloot in jezelf te blijven
tot je er om riep
in je gedachten riep je zo hard je kon
terwijl je van buiten een glimlach schonk
ik hoorde het niet , niemand hoorde het
tot ik doorvroeg
en jejezzelf bloot gaf
hoe je alles beleefde
hoe je alles zag
mijn hand kon je weer pakken
maar mijn hand was niet sterk genoeg
om jou omhoog uit de put te trekken
je was er bijna
je kon de rand vastpakken
maar je wachtte nog even
alsof je afscheid wou nemen
en die seconde tijd die je even injezelf beleefde
was te zwaar voor mij
zodat je zakte de diepte in
je viel ik riep je nog na
heel hard maar je was te ver weg
te ver voor nog een ophaal actie
....
* anouk me hand staat nog steeds voor jou open maar lukt het dat hele stuk naar boven te klimmen? om daar me hand te pakken?*