Ik lig hier op de koude vloer,
starend naar de nacht.
De duisternis omarmt me,
waar ik zo lang op heb gewacht.
De morgenzon zou nooit meer komen,
de bloemen nooit meer bloeien,
de vogels niet meer zingen,
en de tranen niet meer vloeien.
Als de dood me komt halen,
zal ik de wereld vergeten.
Niemand die me missen zal,
ik hoor de kille kreten.
Ik voel mijn lichaam koud worden,
ik adem een laatste keer.
en dan als het stil word,
ben ik er niet meer.