ik voel me weer eens zo alleen
en dat met al die mensen om me heen
en toch voel ik me in de steek gelaten
en denk ik weer aan die momenten dat we gezellig samen zaten.
waarom liet je ons in de steek?
geen echte reden of wil je het niet vertellen?
kom nou spreek!
hoe kan je nu zo veranderd zijn?
geniet je misschien van ons pijn?
je weet hoe moeilijk papa het heeft
maar waarom heb ik het gevoel dat je er niet meer om geeft...
1 maand voor de trouw laten staan
en ons gevoelens denk je daar soms ook wel eens aan?
waren die 7 jaar komedie?
het waren nochtans gelukkige 7jaren zonder miserie!
heb je ons zolang bedrogen?
godsganse dagen toneel spelen en gelogen?
je was niet men moeder wel men zus en men vriendin.
nu vraag ik me af waarom ik je dit vertel het heeft toch geen zin.
geen afscheid genomen.
een mes in de rug.
maar toch hoe graag ik het ook wil Karen,
je komt toch niet meer terug.
voor altijd je stiefdochter in spé...