Aangevallen door talloze gedachten....,
overspoelt door golven van lust en waan.
Geen definitiè of antwoord dat het zal kunnen verklaren..
Op zoek naar het werkelijke relastishe gevoel,
wat het zou kunnen troosten stillen en daarmee het zou verzachten.
Om de illussie van liefde pijn en onnodig verdriet te bedaren....
Dat me hier nu bedreigd en aanvalt in tallozen gedachten..
Want ik zie de uitweg de oplossing enkel onbreekt het gevoel.
Het gevoel van wil hoop, het gevoel van het leven...
Van wie ik ben, van die wat hier nu zit achter een pc op een stoel.
wat hoor ik te zijn?
Wat is dit gevoel?
waar zijn al mijn emotie´s, al het verdriet, die ijskoud keiharde leugens, waar zijn al die momenten met alle pijn?
Die verziekte herinneringen wat hij bij mij achter liet.
Ik weet dat dit gevoel is onrelastish het is maar schijn.
maar toch vind ik nu geen draai met al die gedachten.
Het maakt mijn innerlijke werkelijkheid nu zo klein...
Ik ben ik zo als ik ben in al mijn reeds voorbij gaande slapenloze nachten....
met talloze gedachten....., oneindig......
want er is geen antwoord om op te wachten....
omdat het allang is toe gekomen.....
daar..........
in het land der dromen..