Dagen van koude zijn voorbij,
Ze waren zo hard,
Ik dacht niet dat ik overleven kon,
Alles zag ik zwart.
Littekens op mijn huid,
Bloed overal,
Dat is nu voorbij,
Ze rukten mijn hart uit, pure diefstal.
Ik denk er nog elke dag aan,
Hoe het toen was,
Ik heb er nog altijd spijt van,
Dat besef ik nu pas.
Maar ik kan het niet ongedaan maken,
Het is nu eenmaal gebeurd,
Maar ik probeer het te vergeten,
Ik hoop dat ik niet teveel heb gezeurd.
Die littekens zullen altijd blijven,
Maar dan besef ik wel elke dag,
Ik ben er wel uitgekomen met trots,
Ik zeg het nu met een glimlach.