onherroepelijk één
jij liet mij voelend nader komen
ik was jou dicht voor ik verscheen
zo hebben wij ons op- en aangenomen
tot d’ één in d’ andere verdween
en in ons beider diepten tekens sliepen
’t gelach van dood en ‘t leven bleef
zelfs bij een halve maan en sterren
omsloten ons als ongekend gegeven
en woudkruid doopte jou mijn naam
in huivering zag ik zwarte paarden gaan
als ‘t omen dat ons overkomen
verkondigt ‘t onherroepelijk edict
wij kunnen ons elkaar niet meer verwijderen
of ‘t door gebrek zou zijn of slechts simpel twist
oeroude vloed uit donkere cisternen
verzegeld ‘t beeld dat nimmer kan gewist
jouw komen heb ik eerst niet waargenomen
jij waart er al toen jij verscheen
zo hebben wij ons op- en aangenomen
tot d’ één in d’ andere verdween.
**********
sunset 21-05-2007
**********
Rien de Heer: | Maandag, mei 21, 2007 23:26 |
Heerlijk om te lezen..... Groetjes, Rien. |
|
lonely 1: | Maandag, mei 21, 2007 16:40 |
zooo mooi weer, liefs, lonely 1 |
|
lostgirl15: | Maandag, mei 21, 2007 14:31 |
He, dit is moeilijk te volgen maar heel gaaf geschreven! liefs lostgirl |
|
*Ria Klein Herenbrink* Raira: | Maandag, mei 21, 2007 11:54 |
formidabel.... liefs knuff Ria |
|
J.H. Vergne: | Maandag, mei 21, 2007 11:36 |
wat een ontzettend mooi en prachtig gedicht, werkelijk schitterend, lieve groeten | |
Nino de Pino: | Maandag, mei 21, 2007 11:14 |
revelation.....? sorry ik ben sceptisch, al deden die zwarte paarden me langer zwijgen, déen die in de ander verdween:( soorry ben melig..... je moet mss over de top gaan om het schone land te mogen aanschouwen, mooi sunset je vertrouwen. liefs, nino. |
|
Auteur: sunset | ||
Gecontroleerd door: michris | ||
Gepubliceerd op: 21 mei 2007 | ||
Thema's: |