Nooit meer kunnen lachen?
Nooit meer kunnen lachen of vertrouwen?
Wat spookt er toch allemaal door haar hoofd?
Ze kan niet slapen en niets eten
Een hol gevoel, het gevoel dat er haar iets is ontnomen.
Haar waardigheid? Haar leven?
Elk uur weer in de douche,
Het vies gevoel wil niet verdwijnen.
Ze vragen wat er scheelt,
maar geven geen steun.

Zo kan het niet verder, ze zal haar leven in eigen handen moeten nemen.

Ze maakt geen brief en ruimt haar kamer heel netjes op,
gaat naar buiten en wandelt tot aan het station...

PERRON 13: haar eindbestemming

Ze springt en geeft haar leven.
De trein stopt maar alle hulp is te laat...
Ze ligt daar,
Met haar ogen wijd open,
Met een glimlach op haar gezicht.
Haar laatste gedachte???

EINDELIJK VRIJ!!!