Afscheid… .mijn vriend…
Afscheid van een vriend
Gevochten tot aan je laatste snik
Het spijt me dat jij het bent
En niet… ik
Ik zal je missen in mijn armen
Vergeten kan ik je nooit
Want je was verweven in heel mijn leven
Dankbaar neem ik dus afscheid
Jij moet nu gaan, gaan naar het Licht.
Wees mijn vlinder
Wees mijn regenboog hoog in de lucht
De zon die mij verwarmt
Het strelen door mijn haar
Herkenning in een klein gebaar.
De klok zal verder tikken
De aarde zal blijven draaien
Maar nooit meer eender zijn
Mijn verdriet is stil van binnen.
Ga maar… ik laat je los
Het doet heel erg pijn van binnen
Maar ik laat jou gaan.
Wees mijn veertje zwevend door de lucht
Wanneer we elkaar weer mogen ontmoeten
Sta ik met mijn armen open
Sluit je aan mijn hart en ik spreek de wens uit:
Dat we elkaar ooit weer mogen herkennen.