switi lobi: | Woensdag, mei 09, 2007 16:30 |
Ongelooflijk veel verdriet lees ik hier in...maar ook zoveel kracht. Dikke kusss Liefsliefs, switi lobi |
|
----: | Woensdag, mei 09, 2007 14:00 |
Is er nog een toeverlaat dat je uit die stoel komt? Het is een worsteling nietwaar?! Godzijdank strompel en stuiter ikzelf weer en laat evenzo één cool spoor op zand achter :) Sterkte meisje! |
|
vivika: | Woensdag, mei 09, 2007 12:10 |
ik woon in een woonwijk eigenlijk voor rolstoelpatiënten en 2 appartementen zijn niet aangepast maar zijn voor mensen zonder rolstoel...ik vind het bijzonder dat ik tussen zo''n mensen mag wonen...mijn buurmeisje heeft een spierziekte en kan ook niet meer lopen en toch is ze mooi hoor en lief en knap! ik zie die rolstoel al lang niet meer...maar ik begrijp wat je bedoelt maar toch je bent net als iedereen...dag lief meisje dikke knuffel |
|
Artifex: | Woensdag, mei 09, 2007 12:04 |
Warme knuffel... Liefs, Artifex. |
|
remie: | Woensdag, mei 09, 2007 11:22 |
lieverd de kracht die in je koppie zit doet zoveel....stilmakend dit gedicht.....ik las ook het gedicht van sunset...liefs remie | |
Hilly N: | Woensdag, mei 09, 2007 11:07 |
Droevig maar zo mooi geschreven. lieve groet van Hilly |
|
lachebekje1988: | Woensdag, mei 09, 2007 09:40 |
Standstoel moet strandrolstoel zijn. | |
sunset: | Woensdag, mei 09, 2007 09:39 |
Is het ''stand- of stRandstoel'' in je titel. Voelbaar droef-pijnvol overgebracht. Liefs en omarmende knuf, sunset |
|
Auteur: lachebekje1988 | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 09 mei 2007 | ||
Thema's: |