Het was die ene keer dat je de bus binnen kwam lopen,
Ik keek je toen recht aan en mijn mond viel spontaan open,
In mijn gedachte liep je heel erg langzaam aarzelend voorbij,
En daardoor hoorde ik niet meer wat een vriendin tegen me zei,
In gedachten verzonken denkend aan jou blik,
Vergat ik even te ademen waardoor ik dacht ik stik!
Toen draaide ik me om en keek je even na,
In mijn eigen wereldje was ik en jij dronk een flesje spa,
Stilletjes bleef ik staren en weet je wat toen bleek,
Dat jij ook al de hele tijd stiekempjes naar mij keek,
Jou prachtig mooie ogen nog steeds op mij gericht,
Maakte me verlegen dus deed ik mijn ogen even dicht,
Eenmaal weer geopend keek jij nog steeds naar mij,
Daardoor voelde ik me raar van binnen maar ook ontzettend blij,
Gedachtes raasden door mijn hoofd en ik werd helemaal dol,
Als ik denk aan jou mooie ogen slaat mijn fantasie op hol,
Ik vroeg mezelf van alles af kan het zijn dat ik van hem hou?
Ik wist het allemaal niet meer en dacht alleen nog maar aan jou,
Toen was ik bijna bij mijn halte en was stil aan het hopen,
Dat dit ook jou halte zou zijn en we een stukje samen konden lopen,
Maar nee helaas en de tijd van uitstappen was gekomen,
Dus nu kan ik alleen nog maar in gedachten van je dromen,
Nooit zal ik vergeten de busreis van deze keer,
Maar wat ik me toch afvraag… zie ik je ooit weer?