Het licht sluit
De kaars, in warme tijden ontstoken
Druipt naar het einde van zijn lont
De warmte genoot ik, de geur geroken
De levensduur is vrijwel afgerond
Een plas gestold vet duidt op het verleden
Een levensloop breed uitgemeten
Nog even en de vlam is beneden
De lont verschroeid, op, versleten
De duisternis klaar om aan te vallen
Dimt het licht, de angst neemt toe
De schemer die het leven deed vergallen
De kaars is op, is levensmoe
De zee, een trein, gas, een touw
Of een handvol smakeloze pillen
Nog heel even denk ik aan jou
De kaars zou graag branden willen
Het duister sluit de zenuwen tot rust
Hier stopt het denken, schrijven, praten
De man die nog even die foto kust
Gaat met de kaars het leven verlaten
Douwe
Lynn Buggenhout: | Maandag, april 30, 2007 21:12 |
Mooi geschreven een gedicht vol emotie...knap | |
MizzTeaQ: | Donderdag, april 19, 2007 21:41 |
Pardon?!!! Een mooi schrijven, maar de inhoud... Liefs en sterkte! |
|
frou-frou: | Dinsdag, april 17, 2007 22:42 |
moedig gedicht, stromend gevoel,warm en heel mooi geschreven, hart heeft hoofd veroverd, en in de warmte voel ik juist hoop, delen en leven en op de bodem van de put ligt de schat verborgen, ik blijf je helpen zoeken! | |
Auteur: Douwe | ||
Gecontroleerd door: michris | ||
Gepubliceerd op: 17 april 2007 | ||
Thema's: |