Masker...
Je Was een leuke meid.
Maar met heel veel spijt.
Je richte het af op vet eten.
Zoals patat.
Je ouders mochten je niet.
Je vrienden mochten je ook niet.
Niemand mocht je.
Behalve je dier.
Je zat al onder de krassen en littekens.
Je gaf andere de schuld.
Maar het komt door jezelf.
Je denkt ik verberg iets.
Je kijkt naarjezelf in de spiegel.
Je lacht.
Maar je bent verdrietig.
Je doet je masker af.
Gooit het neer.
Het breekt.
Het is stuk.
Het masker is gebroken.
Maar jij bent nog heel.
Je denkt dit ben ik.
Je ziet je ouders en vrienden weer.
Ze mogen je.
Je denkt dit ben ik.
Me masker is stuk.
En nu ben ik hip;)
Maar met heel veel spijt.
Je richte het af op vet eten.
Zoals patat.
Je ouders mochten je niet.
Je vrienden mochten je ook niet.
Niemand mocht je.
Behalve je dier.
Je zat al onder de krassen en littekens.
Je gaf andere de schuld.
Maar het komt door jezelf.
Je denkt ik verberg iets.
Je kijkt naarjezelf in de spiegel.
Je lacht.
Maar je bent verdrietig.
Je doet je masker af.
Gooit het neer.
Het breekt.
Het is stuk.
Het masker is gebroken.
Maar jij bent nog heel.
Je denkt dit ben ik.
Je ziet je ouders en vrienden weer.
Ze mogen je.
Je denkt dit ben ik.
Me masker is stuk.
En nu ben ik hip;)
Reacties op dit gedicht
| jasmientj..: | Zaterdag, april 14, 2007 14:21 |
| stilmakend :) | |
| black_beauty: | Zaterdag, april 14, 2007 13:58 |
| mooi gedicht en ook rakend... alleen de thema`s snap ik niet zo goed maar dat doet er niet toe fijne zonnige zaterdag en goed dat je de moed niet op gegeven hebt |
|
Over dit gedicht
| Auteur: *~kimmiej~* | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 14 april 2007 | ||
| Thema's: | ||