Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Mensen
Vreemd
mensen proberen te geven
te
begrijpen
proberen iets te betekenen
maar ze snappen
de kloof
niet
Het grote gapende
zwarte gat
wat ik verleden noem
Als ik loop
alleen
tussen het rust
gevende
van al het moois
in het leven
de bloemen en de bomen
gedreven door de zon
de wind
het water en de aarde
dan valt alles
op zijn plek
Maar mensen
kunnen niet begrijpen
wat mij bezielt
waar ik mijn kracht op doe
wat mij hoop geeft
De ware liefde
hoor ik
in het zingen
van de vogels
in het fladderen
van de vlinders
altijd op zoek
zonder zorgen te vinden
Als ik mensen
in hun ogen kijk
zie ik
pijn wanhoop
en verdriet
verborgen achter
een glimlach
Reacties op dit gedicht
Jk Pfaff vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Over dit gedicht
Auteur:
Jk Pfaff
Gecontroleerd door:
Marina
Gepubliceerd op:
12 april 2007
Thema's:
[Natuur]
[Houden van]