De klok slaat al twaalf
Je opent je ogen
En weet; het is laat
Je voelt je een slaaf
Van de eeuwige tijd
Die jij zo graag wilde vergeten
Het is nu eenmaal waar
Gebeurd ook
Al wil je dat nog steeds niet weten
Het afscheid dat je al genomen had
Bijna vier jaar geleden
Zonder dat je de kracht bezat
Heb je toch doorgestreden
Je was sterk genoeg
Sluit nu je ogen
En zoekt tastend naar je plek
Wetend dat het anders moet
Je hebt te vaak bedrogen
Maak je opnieuw zo’n vlek
Het is reeds twee uur in de morgen
Dan lig je huilend in je bed
Je weet; nu maakt ze zich zorgen
Hebt de meest trieste muziek opgezet
Eindelijk was je eerlijk en heb je het gezegd
‘Ik wil niet meer’
De eerste keer doet zoiets zeer
Daarna voel je het echt niet meer
Je maakt je ogen open
Hebt dus toch die sirenes vannacht gehoord
Je ligt niet waar je dacht te zijn
Het slachtoffer zijnde van een moord
Auteur: +lory+ | ||
Gecontroleerd door: michris | ||
Gepubliceerd op: 11 april 2007 | ||
Thema's: |