Lieve opa…
Je bent er niet meer..
Dat is voor iedereen hier onwerkelijk,
Niemand begrijpt wat er gebeurd.
Dinsdag in het ziekenhuis,
En donderdag overleden.
Zelfs jij dacht dat je nog herstelde
Je had je kleding meegenomen
Omdat je die misschien nog nodig had
Zei je…
Maar in wezen niet,
Want als je niet zo eigenwijs was,
Wist je gewoon dat je niet meer terug ging
Maar dat was typisch jij
Het was te laat
Dat kwam door die vreselijke ziekte
Waar niemand van wist
Maar daardoor had niemand
Afscheid van je kunnen nemen
Vandaag is het afscheid dan
We zijn verdrietig en vol vragen
We moeten door… hoe dan ook
Maar opa… waar je ook bent
Weet dat we van je houden.