scherven schuld net naast m'n kleren
in een hoopje op de grond
nooit meer vechten, nooit meer weren
leg me woorden in de mond
schil m'n lichaam van z'n schaamte
pel m'n tranen van hun pijn
reinig, spoel me in je puurheid
tot ik enkel bloot zou zijn
tooi me in je naakte waarheid
aai me naar een nieuw begin
noem me prachtig, noem me lief,
mooi tegen beter weten in
breek de angsten in m'n ogen
zoen me alle twijfel weg
streel me alsjeblief tot zwijgen
tot ik enkel liefde zeg
en dan ben ik enkel ik nog
niets dan onschuld in een lijf
hoe klein ook, heerlijk veilig
en ik smeek je, Liefste, blijf
ze staat op en pakt haar spullen
en met een laatste lieve zin
stuurt ze mij zonder bescherming
weer de harde wereld in