Holle Ogen
Holle ogen kijken me aan.
Je bent nu iemand zonder emotie.
Verdoofd door die witte lijnen.
Iedere dag weer,
Snoof je het witte poeder om te vergeten wat je voelt...
Diep vanbinnen voel je nog steeds de pijn.
Je probeert het te verdringen.
Het witte poeder stelpt de bloedende krassen op je ziel.
Je holle ogen kijken me aan,
Ze weerspiegelen je pijn .
Je wanhoop.
Je angst...
Je houd je wanhoopig vast aan het gene dat je gelukkig maakt, Het gene dat je langzaam vernietigd.
Terwijl ik in die ogen kijk, hoop ik dat je ooit beseft,
Dat wat je doet, Je langzaam een diepe put in trekt...
Verdrietig denk ik aan de dagen waneer je helemaal niet zo was,
Een gelukkige jongen,
Met heldere ogen en een liefdevolle lach...
*Voor K.*