ik zie ik zie
nee niet de kleur bruin
of zwart baart me zorgen
maar rood van striemen
blauw van blauwe plekken
en wit van angst –die wel
hoe blind wil je het hebben
sluit je ogen en voel niet
de angst en pijn van een ander
die niet vraagt om de hel op aard
maar het gratis krijgt – zomaar
want geen kind of vrouw vraagt
om een martelgang van jaren
en hoe ze zich ook onzichtbaar proberen
te maken – ze worden gevonden steeds
door de duivel die heerst in degene
die ze steeds weer onrecht aan doet
genadeloos…..
pijnlijk……
en vol oneerlijke haat…..
Black Lord: | Donderdag, april 05, 2007 20:29 |
pijn zo intens voelbaar weg gewuifd als onvoelbaar wie de klappen heeft gevoeld weet dat anderen voelen maar dat is alleen gegeven aan hen die het kunen dagelijks voel ik die pijn bij anderen want ik ken de hel een dicht met waarheid in een waarheid warme groet wim |
|
sunset: | Woensdag, april 04, 2007 19:05 |
Maar je weet, ook diegenen die zwijgend aan de kant blijven staan zijn medeschuldig. Er zijn momenteel genoeg mogelijkheden om, zelfs anoniem, eender welke vorm van (huiselijk) geweld tegen eender wie aan te geven en / of door te spelen. Treffend tonend ook deze verwoording door jou. Liefs en knuf, sunset |
|
Cora (ZIJ): | Woensdag, april 04, 2007 08:51 |
Als een persoon haat voelt dan is dat nooit "oneerlijk", dan is daar een reden toe geweest, er zitten altijd twee kanten aan een verhaal. Als dat zo zou zijn kan je dat ook van liefde zeggen dat dat oneerlijk is, lijkt me niet juist toch? Pijnlijk gedicht, een ander kan meeleven maar nooit de pijn echt voelen, |
|
Auteur: Quadesh | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 04 april 2007 | ||
Thema's: |