Vaak had ik het gevoel dit is een gebroken hart dat niet meer heelt
ik dacht , te vaak heb ik ut spel van de liefde gespeeld
vaak was ik de gene die het spel verloor
en was het mijn hart dat werd doorboort
vaak kwam ik er wel weer overheen
en voelde ik me maar even alleen
maar toen ik jou ontmoete kwam ik er achter wat liefde was
je hield me bezig dag en nacht
en jij liet me het spel spelen met spelregels die ik nog nooit gespeeld had
soms namen we pauzes tussendoor en dan leek het wel een hel
ik wilde die pauzes niet en dacht laten we door gaan..snel
en toen we opnieuw begonnen was het spel nog leuker dan eerst
maar ineens veranderde je en speelde je heel verkeerd
het was een spel van ons twee
maar ineens liet je me links liggen
echt zo van zij doet niet meer mee
en ik snapte er niets meer van
totdat iemand het me uitlegde
en ik werd ineens heel erg bang
bang om weer de verliezer te zijn
weer de gene die achter blijft met verdriet en pijn
en ja mijn grootste angst werd werkelijkheid
ik vroeg je om uitleg
maar je zei niks deed stoer ging je uitslove
ik eiste je om uitleg
maar het enige wat je toen zei was.. game over!!