teleurgesteld
vol ongeloof
loop ik bij je vandaan
nooit gedacht, nooit bekend
dat ik bij je weg wilde gaan
hoe mooi het allemaal was
en hoe mooi het nog moest worden
maar nu is onze vriendschap
en onze liefde daarbij bedorven
kil en koud
keek ik je aan
dat had je verdient
voor wat je mij hebt aangedaan
ik tegen de wereld
is hetzelfde als tegen jou
hoe heb ik ooit kunnen zeggen
dat ik van je hou?
hoe heb ik kunnen denken
dat jij ook hield van mij
waarom heb je me bedrogen?
ik maakte je toch blij?
misbruik van de situatie
en niet te vergeten van mij
terwijl jij zogenaamd zo lief was
was het nog langer niet voorbij
duizende keren dat ik je geloofde
keer op keer, ook al deed het zo zeer
maar ik laat me niks meer wijsmaken
mijn gevoelens voor jouw zijn nu vol afkeer
ik ben niet meer beïnvloedbaar
niet meer zoals toen
je kunt me niet meer gebruiken
je zult het maar alleen moeten doen!
(lkkr puh, steek die maar ik je ****)