mijn vrienden
ik heb vrienden
ik heb vrienden
ik ken mensen
ik ken mensen
ik dacht dat ik ze kende
ik dacht da ik ze door had
maar achter mijn rug
achter mijn rug
heb ik geen vrienden
ken ik geen mensen
zelfs de kat wijst mij af
zelfs de leerkrachten kunnen mijn niet uitstaan
ik
ik alleen
ik ben alleen
ik ,ben ik er
ik
mijn ziel
mijn hart
ze zijn leeg
helemaal leeg
de mensen die er in stonden zijn weg
ze zijn voor eewig weg
weg weg weg
ik ben alleen
ik ben er nog
maar je zult mij niet zien
ik heb vrienden
ik ken mensen
ik ken mensen
ik dacht dat ik ze kende
ik dacht da ik ze door had
maar achter mijn rug
achter mijn rug
heb ik geen vrienden
ken ik geen mensen
zelfs de kat wijst mij af
zelfs de leerkrachten kunnen mijn niet uitstaan
ik
ik alleen
ik ben alleen
ik ,ben ik er
ik
mijn ziel
mijn hart
ze zijn leeg
helemaal leeg
de mensen die er in stonden zijn weg
ze zijn voor eewig weg
weg weg weg
ik ben alleen
ik ben er nog
maar je zult mij niet zien
Reacties op dit gedicht
| jasmientj: | Dinsdag, maart 27, 2007 14:02 |
| prachtig gedicht , alleen de bedoeling is erg zwaar echt veel sterkte ps: je staat niet alleen soms heb ik die gedachten ook maar we komen er wel doorheen groetjes jasmientj.. | |
| Windwhisper: | Dinsdag, maart 27, 2007 13:52 |
| Wat een tragiek alleen je naam al, lieve hemel nou sterkte maar. misschien ziet het er morgen weer stralender uit Liefs Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: mijn-lijden-is-zwaar | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 27 maart 2007 | ||
| Thema's: | ||