Af en toe voelde ik me zo alleen,
Alleen maar luisteren naar het geluid van mijn tranen
Die blik in je ogen, zo mooi, zo verleidelijk en ook weer zo gemeen...
Af en toe voelde ik me zo alleen,
Ik voelde me zo bang, maar zag dan die blik in je ogen
En dat zei weer, meid, je komt er wel doorheen...
Ik heb je nodig, je armen om me heen, warmte voor altijd,
Ik weet niet wat ik moet doen, leef nu in het duister
Ik wil gewoon liefde, een oor dat luistert.
Maar nu is er alleen liefde in het donker...
Het is voor mij een totale hartsverduistering...