De regen slaat tegen de ruiten
windvlagen die met volle kracht blijven komen
De lucht is één donkere vlakte
Was ze nog maar hier bij me
Kon ik haar nog maar één keer zien
Het is hier zo stil zonder haar..
Maar zodra de regen stopt
en de lucht klaart
ga ik naar buiten
suizelende wind door mijn haren
fluitende bomen
ze is niet verdwenen
ze leeft voort in de gedachten
de gedachten van de door haar liefhebbende mensen
Je kunt haar nu nog horen...