Ik heb niet alle antwoorden
en ik zou willen weten waarom.
Ik wil je wel vasthouden
en je beschermen
maar je bent niet van steen.
Je betekend veel voor me,
maar hoeveel precies,
vraag me niet waarom, mijn vriendin.
Vanaf het begin heb ik van je gehouden
en je verlaten kan ik niet
je bent als een engel,
mijn licht, mijn voorloper, mijn gids.
Kijk, ik hou van je,
maar niet als een wolk die overdrijft.
't Is als een vallende ster
die de wereld raakt,
blijft liggen en 'm eventueel
veel warmer maakt dat 'ie al is.
En dat raam dat maar open blijft staan
met de muziek die er uit komt,
denderend, vragend om aandacht.
Misschien verlies ik je even
uit 't oog, en laat je even los,
maar 'k zal altijd terug rennen,
je vasthouden, je handen bekijken
en je tranen drogen.
Onthou
"Ik wil de zon zijn
die je tranen droogt."