de rust nevelt om me heen
de frisheid ontwaakt mijn diepere
de bergketens kussen de hemel
helderblauw met witte pluisjes
waar de zon de eeuwige sneeuw raakt
de ijle lucht mijn longen plaagt
ik je hand neem bij de tocht jouw tocht
en we samen klimmen naar de top
daar is het dak van de wereld
minder hoog dan jouw ultieme liefde
lexx: | Zaterdag, maart 17, 2007 16:07 |
Ja joh ..?! Hm smoking .. Japanse badjas |
|
frankm: | Zaterdag, maart 17, 2007 10:37 |
lekkuh genieten qua, mooi gedicht! frankie xxx |
|
MizzTeaQ: | Zaterdag, maart 17, 2007 06:14 |
Wat een oprecht dicht... Geniet ervan meis! Liefs, |
|
Radho: | Donderdag, maart 15, 2007 17:10 |
Mooi beschreven liefde sie hoge toppen scheert. | |
Obi Wann: | Donderdag, maart 15, 2007 16:29 |
En da''s pas echte liefde, mooi geschreven. Knuff | |
Free@Bird: | Donderdag, maart 15, 2007 15:01 |
Mooi:) Liefs Kerima |
|
micina: | Donderdag, maart 15, 2007 13:45 |
En zelfs die liefde kan nog groeien dus doe je vleugeltjes maar aan :-) Liefs micina |
|
lommert: | Donderdag, maart 15, 2007 12:59 |
de sneeuw kan smelten:) willem |
|
lexx: | Donderdag, maart 15, 2007 12:04 |
Mooi ,de liefde verdwaald als de literaire alpinist zijn intiem met de ijle lucht ..Toch?!Hahahm .. Lekker stukje Qtje .. Kus :) |
|
Cora (ZIJ): | Donderdag, maart 15, 2007 11:44 |
Hoge liefde vangt veel wind, lol maar o wat een mooi gedicht Q! ik zou zeggen, vlieg met hem naar de sterren en ver daar voorbij! |
|
Auteur: Quadesh | ||
Gecontroleerd door: Innerchild | ||
Gepubliceerd op: 15 maart 2007 | ||
Thema's: |