Onbegaanbare wegenOnbegaanbaar leken wegendie ik nimmer was gegaanmaar ik toch moest gaan verkennenwaar nooit mijn voetstap had gestaanEenmaal op het onbekendeknisperde grond onder mijn voetkon geen valkuilen ontwijkendoor mijn aderen stroomde snel mijn bloedStap voor stap, niet omgekekenbaande ik mij daar een wegniemand die mij vergezeldeop die eenzaam lange weg...In het vertrouwen die weg genomenwant Godzelf liep aan mijn zijHij beschermt op alle wegen...ook door modder en door klei...'s Mensen geest kan o zo sterk zijnga het onbekende padals je niets hebt te verliezenen alleen te winnen had...Jannie
tineke ebing: | Zondag, maart 25, 2007 15:43 |
ja jannie dat zijn wegen die wij liever niet alleen tegemoet gaan, toch kom je er wel, sterkte daarmee lieve groeten tineke ebing | |
meta85: | Donderdag, maart 15, 2007 22:03 |
weet niet wat ik moet zeggen mooi geschreven lief meta |
|
lommert: | Donderdag, maart 15, 2007 11:50 |
grote bewondering voor de kracht die je daar uit verneemt xliefs van mij willem |
|
ruud vervaart: | Donderdag, maart 15, 2007 10:16 |
heel mooi jannie :) | |
sunset: | Donderdag, maart 15, 2007 10:13 |
Ga, maar ga altijd met de Goddelijkheid. Want alleen Zij is de enigste absolute zekerheid die je als mens krijgt. Mooi verwoord en overgebracht. En uiteraard door mij graag gelezen. Liefs en knuf, sunset |
|
Cora (ZIJ): | Donderdag, maart 15, 2007 10:10 |
Kracht naar kruis, daar geloof ik in, mooi neergezet, liefs, |
|
Innerchild: | Donderdag, maart 15, 2007 09:58 |
Een mens is soms sterker dan hij denkt ... Mooi geschreven! Liefs, Innerchild |
|
Auteur: Jannie Hoogendam | ||
Gecontroleerd door: Innerchild | ||
Gepubliceerd op: 15 maart 2007 | ||
Thema's: |