Ik kijk in de spiegel,
maar het enigste wat ik zie,
is een ander ik,
uiterlijk ja das niks verandert,
maar diep van binnen ben ik veranderd,
je kan de leegte in me ogen zien en de negatieve wolken hangen boven me hoofd,
slechte woorden dwalen door me hoofd,
slechts één vraag zorgt dat ik verdwijn naar een droom,
de vuur in mij brand maar het is slechts nu alleen maar een klein vlammetje die vecht,
niks meer of minder,
de hoop is bijna op,
de verdriet houd volgens mij nooit op,
er komt geen eind aan deze gevoelens die me opjagen in de diepste duisternis
van de nacht,
de mooie, posentieve woorden en gedachtens zijn verdwenen,
maar toch ben ik opzoek na die oude ik,
nooit gedacht dat mensen je zo opeens kunnen veranderen al waren het slechts woorden maar ze raken je altijd wel.