Voelde verachting
voor mezelf
had een verkeerde verwachting
hield mezelf voor de gek
of bleken de mensen anders te zijn
niemand was wie hij was
dat bezorgt enkel pijn
Mensen met wie ik dacht te kunnen delen
preekten tegen me alsof ik een zonde zou begaan
en de mensen van wie ik dacht het niets te kunnen schelen,
luisterden naar me en gaven me hun mening
Is het een zonde om niet te weten wat ik wil,
om niet weten wat ik moet doen,
ben ik een zonde begaan,
met te vertellen,
dat ik niet weet wat ik moet
of hoe ik verder moet gaan?