het spijt me dat ik van je hou....
Het spijt me voor wat ik allemaal zeg,
ik vindt gewoon geen uitweg.
Het is me gewoon allemaal teveel,
gewoon alles, het geheel.
Ik heb het recht niet om me uit te kuren,
tegenover jou,en om jou weg te sturen.
Maar er staan nou eenmaal dingen in de weg,
snap je wel wat ik zeg?
Zolang ik niets doe of zeg is het goed,
vijf minuten knuffelen kijk eens hoe ze doet.
Ik wil echt niet kwaad op jou zijn,
maar sorry het doet zo'n pijn.
Jij kan er toch ook niets aan doen,
ik wil alleen een dikke zoen.
Als ik hier ben zal het dan beter gaan?
kan ze er dan wel gewoon naast staan?
Ik zie het vandaag gewoon niet zitten,
mijn hartje kookt, blijft zich verhitten.
Ik hou zielsveel van jou, echt waar,
daarom ben ik hier en niet daar!
Ik hoop dat je me kunt begrijpen,
Ik zal het allemaal te zwart zien vandaag,
en ziet ze me met jou wel graag.
Sorry als dat het geval is,
ik wordt gek van het gemis.
Die paar uurtjes die we samen kunnen hebben,
zijn aan onze neuzen voorbij aan't debben.
We kunnen het zo fijn hebben samen,
dat kun je echt wel beamen.
De rollen zijn nu eens omgekeerd,
misschien heb ik dat van haar geleerd.
Ik weet het ook niet meer,
ik doe je alleen maar zeer.
Dat is iets wat ik echt niet wil,
dan houdt ik mij verder wel stil.
Misschien bang om je te verliezen?
bang dat je voor haar gaat kiezen?
Ik denk van niet, misschien onbewust,
ik vindt gewoon nergens meer rust.