Die eenzaamheid soms moeilijk te dragen,
Het gemis van iemand om mee te praten
Je kunt met vele zijn en toch alleen
Dacht dat is toch geen leven meer
Dus kocht een computer en ging op internet
En chatten was ideaal had men mij gezegd
Je neemt een nickname die je zelf kiest
Dus wees niet bang je blijft anoniem
Nee om te praten liefst geen man
Die deden vaak zo ambetant
Maar het kon me niet schaden
Dus wou ik het erop wagen
‘k Vergeet nooit dat ik op een keer
Die naam "telpa" in 't oog kreeg
De A klank leek wel een vrouw
Maar ik twijfelde al gauw
Dus ging ik hem analiseren
Ik kon het toch proberen
"Vertel het aan pa" was mijn eerste gedacht
Waarschijnlijk omdat ik er nooit één had
Ik voelde me er zo veilig bij
Het hoefde persé geen vrouw meer te zijn
'k Wou zeker niet eenzaam blijven
Daarom besloot ik die kans te grijpen
Een babbel of lotgenoten wou ik hier zoeken
‘k Was wel een beetje bang dus op mijn hoede
Die naam achtervolgde me steeds
Dat was hetgeen ik niet begreep
Zocht steeds naar de kamer waar hij zat
En las wat hij zoal te vertellen had
Op een avond klikte hij me aan
Hij vroeg vind je het erg privé te gaan
Vond het toch eng daar zo te praten door elkaar
Dus was zeker het proberen waard
En weet je het was zeer vreemd
Maar het klikte wel meteen
Dit was het prille begin van onze msn-vrienschap
Met zijn up's en downs van elke dag
Soms korte, soms lange gesprekken
In 't begin ook weleens met bekvechten
Soms verdween je voor een tijd zonder boe of ba
Iets waar ik het wel eens moeilijk mee had
Soms voor maanden, soms maar voor een week
'k Voelde me dan weer eenzaam en alleen
Zo onverwacht als je ging kwam je ook weer
Maar heb er dan ook weer uit geleerd
Als men mekaar de vrijheid en ruimte laat
Blijft een vriendschap zeker bestaan
Ook al hoor ik je maar af en toe
Weet dat ik me er telkens toch weer goed door voel
Deze ervaringen maakte me rijk
En wil je zeker niet meer kwijt.
chattersvriend bedankt
liefs, Tilly (spooky)
19 februari 2007