Vrolijk was jij vaak altijd, alleen niet in een zware of moeilijke tijd.
Lief ging je op een dag s'nachts slapen en in je dromen rond dwalen.
Je had een mooie droom waarin je met een paard sprong over de horden, zonder te weten dat je de volgende ochtend niet meer wakker zou worden.
Je was nog zo jong en vol levenslust en nu sta je ineens als geest met een paard aan de kust.
Lieve Shermain ik kende je dan wel niet zo goed, maar toch voel ik dat ik afentoe jou grafje opzoeken moet!!!!