Zet ik het mes
zet ik het mes
penseel stilte
zonder veel contouren
met grove kwast
verwijder ik rumoeren
als kleuren zachtjes
vloeken met elkaar
soms zet ik het mes
met veel misbaar
in de pigmenten als
zij elkaar niet wensen
en denken ieder weer de
eigen gang te kunnen gaan
dan schuif ik de
lijnen genadeloos
terzijde dek met
maagdelijk wit het zicht
en ga voor harmonie
hun toekomst en de mijne
wil melker
18/02/2007
Reacties op dit gedicht
| H.J.: | Zondag, februari 18, 2007 18:11 |
| kunstenaar. prachtig Wil. fijne avond |
|
| Windwhisper: | Zondag, februari 18, 2007 12:05 |
| Weer een heel bijzondere van onze WIL MELKER Liefs Cobie |
|
| goudvis: | Zondag, februari 18, 2007 10:56 |
| prachtig geschreven.. heerlijk licht en helder... lfs..Hanny |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 18 februari 2007 | ||
| Thema's: | ||