Verlies…..
Verlies is plotseling beseffen,
dat je iets waardevols bezaty.
Dat te ervaren is een weten:
te leven met een kost’bre schat.
Een waarde waar je uit kunt putten
op elke dag van je bestaan.
Een parel die zijn waarde doorstraalt,
hoewel van ’t tastb’re ontdaan.
Het is de aanraking…de liefde
die blijft en haakt zolang je bent.
Het is het weten van zijn/haar denken,
de fluistering, die je nog kent.
Verlies doet pijn. Maar kan verzachten,
als je zo met gesloten oog…..
de dingen terugpakt uit die dagen,
niet meer het beeld dat ’t al vervloog.
De glans die er toen was hernemen.
Vermengd met Christus’ troost en Geest.
Zo opgericht weer verder wand’len,
’t benadert wat hij/zij wou……het meest.
th.