Versingle-ing.
Begraaf me onder de lakens
van jouw poëzie. Metsel me
achter de muren van kreten
die je achteraf weer speten
maar niet vergeven werden.Blijf, zoals je bent bij mij
maar ga je eigen wegen.
Kom mij tegen als je lacht
maar houd je kreunen
achterwege
wanneer je me nog mist.Treed buiten mijn voetbereik
en plant je lichaam voor een ander
naast de rozenstruik,
in het natte groene gras of
des noods
onder de hyacint
zoek, naar wie bemint
maar wens me eerst slaapwelvoordat onze liefde verdergaat
en jij niet meer versingled.
remie: | Woensdag, februari 14, 2007 18:07 |
krachtig....liefs remie | |
Klaes: | Zondag, februari 11, 2007 14:38 |
pracht poëzie,vooral de overgang van de derde naar vierde strofe leafs/klaes |
|
Sarah Blind: | Zaterdag, februari 10, 2007 12:00 |
I like it. Het leest vlotjes, met een mooie rijm erdoor heen. Liefs, Sarah |
|
goudvis: | Zaterdag, februari 10, 2007 10:29 |
Ferm gedicht .. mooi geschreven fijne dag ... |
|
Auteur: Marjolein. | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 10 februari 2007 | ||
Thema's: |