Ik sluit het af met een steek in mijn hart!
't gaat slechter en slechter..
geen geloof meer geen vertrouwen meer en geen hoop meer..
in niemand en vooral niet meer in mezelf..
en de enige vraag die ik als maar stel..
how could you act like that?!
een leven vol met toekomst..
Lijkt afgenomen te zijn..
Schuldgevoelens lijken meer te worden..
Niet bij jou maar bij mij..
Omdat jij mij het gevoel geeft ik deed jou pijn..
Ik gaf om jou..
Jij was mijn zuurstof mijn ogen..
Mijn ziel en mijn hart..
Ik zou met moeite weer moeten klimmen..
Want zo makkelijk als jij doet kan ik niet..
Want het doet me pijn zoals jij mij de grond in trapt..
En dat zou ik jou nooit aan kunnen doen!
Ik sluit het af..
Jij hoort niet meer bij mij..
Niet dat ik het zo wil..
Maar dit wil jij..
Ik heb gevochten..
Ik heb zwaar gestreden en geleden..
Voor het eind dat jij mij niet kon geven!
Ik gaf alles wat ik in me had..
Liefde,verdriet en haat..
Jij hebt bepaalde dingen bij me los gemaakt..
Ik ben je dankbaar voor sommige tijden..
ik haat je voordat je me nu laat boeten en lijden..
Ben ik dan zo slecht geweest..?
Ik had liever gehad dat je me uitschold..
Dat je me werkelijk de grond in trapte..
Dan dat je me zovaak op me hart heb getrapt..
en ik uit me liefde voor jou weer bij je terug kwam..
Waarom speelde jij z'n gemeen spel..?
liet jij mij leven tussen onze hemel en hel..?
Ik sluit ons verhaal af het eidigde heel apart..
Ik had dit zo niet verwacht..
Maar dat hou je als je denkt dat hij perfect is voor jou..!
Ik sluit het af..
Met een steek in mijn hart,,