We komen elkaar best vaak tegen
Maar toch spreken we elkaar amper aan
We zijn beide te verlegen
Om samen ergens te gaan staan
Ik probeerde me er vandaag over heen te zetten
Eens niet op de zenuwen en anderen te letten
Ik gaf je een zachte por in je zij, vroeg om aandacht
En eigenlijk had ik wel meer dan een groet verwacht
Het enigste wat je zei was hoi
En ook al verscheen er dan een glimlach op je gezicht
En keek je me een paar keer stiekem aan
Ik voelde me toch genegeerd en ontdaan
Gister deed ik het zelf ook een beetje
En daar baalde ik ontzettend van, weet je
Ik had je veel liever een knuffel gegeven
En nog wat langer bij je gebleven
Maar ook ik kan verlegen zijn
Dus ging ik ervandoor als een trein…
Marsh, wat ik nou eigenlijk alleen maar zeggen wil…
Ik vind je echt onwijs leuk, maar we zijn beiden wat stil
Met uitgaan is het een ander verhaal
Maar ik wil je hierbuiten om ook leren kennen, gewoon helemaal
Ik wil je zien op school, op de manier zoals in de kroeg
Want van die kneuzen acties heb ik onderhand wel genoeg
Dus om dit allemaal te staken,
Heb je zin om in de pauze eens een wandelingetje te maken ??